Om potentiële effecten van onzekerheden te beperken gebruiken ontwerpers veiligheidsmarges. Ze voegen meer materiaal, componenten of capaciteit toe dan strikt volgens ontwerpeisen noodzakelijk is. Voor goed begrepen constructies waarvoor materialen gebruikt worden die consistente eigenschappen bezitten zoals staal of beton, wordt meestal een veiligheidsmarge factor tussen 2 en 4 gebruikt. Als voor dezelfde constructies materialen gebruikt worden die variëren in kwaliteit, zoals hout, wordt de factor verhoogd naar een waarde tussen de 4 en 8.
Welke factoren gebruiken we eigenlijk voor het ontwerp van processen of systemen? Met welke mate van onzekerheid en variatie in materiaalkwaliteit houden business of solution architecten rekening?
